17 Δεκ 2013

...Μάνα Χελιδόνα ...

ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ 
(απόσπασμα από την “Ελεγεία του Σελινούντα”)

Μάνα χελιδόνα η μνήμη,
σε λατρεμμένους τόπους επιστρέφει.
Άδεια η φωλιά. Οι νεοσσοί, μάλλον σκόρπισαν. 
Χάθηκαν
τα τιτιβίσματα -ήχοι καλόδεκτοι σε ημέρες εύκαρπες.

Ανακαλώ
τους βρυχηθμούς της θάλασσας,
το θανατερό παλιρροϊκό κύμα,
τα ανεξήγητα μηνύματα στις κορδέλλες των φυκιών,
του βυθού το εύρος 
στα χείλη των αιωνόβιων κογχυλιών...

Ριγώ στον ψίθυρο των ασημένιων φύλλων της ιτιάς,
ρόδινη όψη στης αυγής το ξύπνημα.

Ζεσταίνομαι στο φιλί του ήλιου πάνω στα αγρολούλουδα
της κοιλάδας πέραν του αγαπημένου ποταμού, 
τινάζω
απ΄τα νυχτόχρωμα μαλλιά μου τη γύρη των λεμονανθών
στις πρώτες βρόχινες δροσοστάλες...

Πνίγεται η καρδιά στη λάβα προσφιλών αναμνήσεων.
Στη νύχτα της ξαγρύπνιας,
τα πλοία
πληγώνουν τους ωκεανούς των ονείρων.

Η θλίψη δεν επουλώνεται.

Ο νους προσγειώνεται ταραγμένος.
Το κορμί, βαρύ. Η ομίχλη σφραγίζει τα βλέφαρα.

Το κλάμμα ενός μωρού, νωρίς το ξημέρωμα,

προσθέτει στην αγωνία του Αύριο.

============
Φίλες και Φίλοι μου, Αγαπημένοι όλοι.
Παντού οι δύσκολες ώρες... όταν είναι τριγύρω, πιότερο οδυνηρές...
Να είστε όλοι καλά. Με υγεία. Γιορτές να έχετε πρώτα στη καρδιά.
Θα επανέλθω σύντομα.
Με την αγάπη μου,
Υιώτα


7 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Κάθε φράση σου και μέγα νόημα, Γιώτα μου!
Η σοφία της γνώσης και της ζωής.
Γιορτές να έχετε πρώτα στη καρδιά.
Κι όλα τριγύρω... επιρεάζουν.
Τους Ανθρώπους!
Υπομονή κι αγάντα κι ελπίδα! Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;
Φιλιά κι η σκέψη μου πολύ συχνά κι εκεί, κι αλλού...
Ευτυχώς αυτά τα ταξίδια είναι δωρεάν!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Σχόλιο 2
Παραλείπω την φώτο, το ποίημα κ.α. ως δεδομένα σταθερά μιας Καλής Πηγής!
(Για συντομία χρόνου. Όλα ενοούνται μεταξύ μας!)

Αστοριανή είπε...

...Κατερίνα μου,
όταν ο συμπέθερος ψυχομαχάει στο νοσοκομείο,
και κάθε μέρα οι δικοί του είναι εκεί...
τα μωρά θέλουν φροντίδα...
κι εμείς, παρόλη την απαίσια γρίπη μας, βοηθάμε όσο γίνεται...
Τα ...ταξίδια της σκέψης;;;
όλο και συναντιόμαστε.
Ευχαριστώ, καλή μου.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Τρυφερή ψυχή, φίλη μου,
Πάντα να συμπληρώνεις την αγάπη σου,
Για μένα, για μας...

Αμοιβαία τα μηνύματα, Κατερίνα μου.

Ευχές για τα παιδιά, κυρίως.

Πάντα με την Αγάπη μας,

Υιώτα

Dennis Kontarinis είπε...

Υπέροχο το ποιήμα σου Υιώτα μου. Κάθε αράδα κι΄ένα νόημα μεστό.
Όμως εκείνο το...γιορτές να έχετε πρώτα στην καρδιά σας, τα κλέβει όλα.
Καλές γιορτές σε σένα, τον Δημήτρη και όλη την οικογένεια.

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Ντένη μου!
Ευχαριστώ για τις ευχές,
για την εκτίμηση
και
για την Αγάπη.

Χαρά μου είναι να ανταποδώσω τα συναισθήματα,
γι' αυτό
ΠΗΓΑΙΝΕ
στη νεα ανάρτηση της "Αστοριανής"
να χαρείς κι εσύ.
ΥΓ.:
... ας μην ανήκω στην "παρεούλα"(!!!),
θεώρησα τίμιο
να τιμήσω με τον ελάχιστο τρόπο μου το πρόσφατο έργο σου.
Να είσαι καλά
και πάντα να δημιουργείς.
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Ανακαλώ
τους βρυχηθμούς της θάλασσας,
το θανατερό παλιρροϊκό κύμα,
τα ανεξήγητα μηνύματα στις κορδέλλες των φυκιών,
του βυθού το εύρος
στα χείλη των αιωνόβιων κογχυλιών...

τι ωραία που το έγραψες αυτό!
όταν ξεφεύγεις από καθιερωμένες φόρμες και τολμάς, είσαι μαγευτική!
Φιλιά!